Aparaty słuchowe możemy jeszcze klasyfikować w zależności od ich parametrów takich jak: pasmo przeniesienia, wzmocnienie, liczba kanałów, liczba programów. Nie będziemy głębiej w te podziały wkraczać, gdyż są one bardziej istotne i zrozumiałe dla osoby protezującej niż protezowanej. Dla pacjenta ważniejsza może być informacja, że obecnie stosowane w aparatach słuchowych rozwiązania, techniki przetwarzania sygnału, stwarzają coraz większe możliwości dostosowania charakterystyki transmisji aparatu słuchowego do przebiegu progu słyszenia pacjenta i jego środowiska akustycznego otoczenia. W ramach cyfrowej obróbki sygnału możliwa jest kompresja jego dynamiki, redukcja szumów, dzielenie na kanały częstotliwościowe, uruchamianie określonych programów. W praktyce sprowadza się to do poprawienia jakości odbieranego dźwięku, do eksponowania słuchania np. mowy czy muzyki w określonych warunkach otoczenia (pogłos, hałas). Nie oznacza to jednak, że aparaty cyfrowe są panaceum na wszystkie problemy słuchowe pacjenta, że dla każdego pacjenta najlepszym będzie taki właśnie aparat.
Mówiąc o aparatach zausznych nie można pominąć wkładki indywidualnej. Jest ona integralną częścią aparatu. Po pierwsze mocuje aparat w uchu, po drugie może jeszcze modulować jego właściwości transmisyjne. Jako, że wypełnia szczelnie przewód słuchowy zewnętrzny i muszlę małżowiny czasami przez cały dzień musi być idealnie dopasowana. Nie może powodować dyskomfortu, uczucia ucisku, bólu, odleżyn. Z drugiej strony nie może być zbyt luźna, nieszczelna, gdyż wtedy uniemożliwia maksymalne wykorzystanie aparatu słuchowego, uprzykrza życie osobie niedosłyszącej – pacjent słyszy gorzej – i otoczeniu, które słyszy pisk aparatu. Czasami spotyka się osoby noszące aparat słuchowy z wkładką uniwersalną, tzw. smoczkiem. Nie jest to dobre rozwiązanie, ponieważ właśnie wtedy dochodzi do sprzężeń wynikających z nieszczelności, do wypadania aparatu z ucha lub do uczucia zatkania ucha, wynikającego z braku wentylacji. Każdy użytkownik aparatu słuchowego powinien mieć wykonaną indywidualnie wkładkę uszną.
Pod względem umiejscowienia aparatu wyróżniamy obecnie:
Aparaty słuchowe całkowicie wewnątrzkanałowe (CIC- completely in canal) 
Jest to najmniejszy dostępny na rynku typ aparatów słuchowych. Aparat CIC jest prawie niewidoczny w uchu. Wszystkie części znajdują się w małej obudowie, która wpasowuje się głęboko w przewód słuchowy.
Aparaty CIC są dopasowywane dla każdego ucha oddzielnie, jednak są przeznaczone dla osób, których przewód słuchowy jest wystarczająco duży by umieścić w nim aparat. Ponieważ aparaty te są wyposażone w bardzo małe baterie, ich obsługa wymaga pewnej zręczności. Aparaty całkowicie wewnątrzkanałowe nie są odpowiednim rozwiązaniem dla osób ze znacznym ubytkiem słuchu.
Aparaty słuchowe wewnątrzkanałowe (ITC-in the canal) 
Aparaty ITC są również umieszczane w kanale usznym. Ich baterie są trochę większe. Ten typ aparatów jest przeznaczony dla łagodnych i średnich ubytków słuchu.
Aparaty słuchowe wewnątrzuszne (ITE-in the ear) 
Aparaty ITE są przeznaczone dla szerszego zakresu ubytków słuchu. Dzięki większemu rozmiarowi mogą one pomieścić większe wzmacniacze oraz być wyposażone w np. cewkę telefoniczną. Dla wielu osób są one łatwiejsze w obsłudze.
Aparaty słuchowe zauszne (BTE-behind the ear) 
Aparaty BTE są umieszczane za uchem. Dźwięk dostaje się do kanału usznego przez rurkę i indywidualnie dopasowaną wkładkę. Ponieważ są one najbardziej odporne na urazy mechaniczne, zaleca się je w przypadku dzieci. Aparaty zauszne zapewniają silniejsze wzmocnienie dźwięku niż mniejsze aparaty dzięki mocniejszemu wzmacniaczowi i większej baterii. Są one dostępne w kilku kolorach, aby można je było dopasować do karnacji skóry i koloru włosów, jak również w jasnych, wesołych kolorach dla dzieci.
